sluiten

---

Hands-on Utopia

Na een verblijf van vier jaar verlaat het Stedelijk Museum de tijdelijke locatie in het Post CS-gebouw. In de periode oktober 2008 – december 2009 is het museum overal in Amsterdam aanwezig. Met grote collectiepresentaties bij collega-instellingen en met experimentele programmering op onverwachte locaties.

De Bouwkeet on tour
In de vijftien maanden dat het Stedelijk Museum geen vast onderkomen heeft, gaat het op reis door de stad. Om de bewoners te ontmoeten en met hen in gesprek te gaan, hen te confronteren met beeldende kunst en vormgeving. De Bouwkeet is een perfecte uitvalsbasis voor experimenten, workshops, performances, lezingen, wandelingen, discussies en spreekuren. De Bouwkeet beweegt door de hele stad en komt graag op bezoek bij uiteenlopende stadsdelen van Oost tot Bos en Lommer, van Oud-Zuid tot IJburg. De keet zal opduiken daar waar andere activiteiten zijn van het Stedelijk Museum, zoals een tentoonstelling in de Nieuwe Kerk. Maar de keet volgt ook een eigen route, aansluitend bij andere culturele evenementen in Amsterdam.

www.stedelijkindestad.nl



Hands-on Utopia
Het Stedelijk Museum en Het Blauwe Huis

Zaterdag 7 februari 2009 opende De Bouwkeet on tour van het Stedelijk Museum om 16.00 haar deuren bij Het Blauwe Huis op IJburg met het programma 'Hands-on Utopia'.

Het project werd geopend met presentaties van Barbara Holub (transparadiso) over de periscoop 'Uitzicht op!', Pim Hazewindus (centrum voor milieurecht, UvA) over het recht op uitzicht, Igor Roovers (Projectburo IJburg) over de lessen van IJburg fase 1 en muzikale omlijsting van De Rotte Herders.

Voorafgaand kon men van 15.00 tot 16.00 met transparadiso op de Maria Austriastraat 700b de door hen ontworpen periscoop 'Uitzicht op!' bekijken en gebruiken.

De Bouwkeet stond van 7 februari t/m 28 maart bij Het Blauwe Huis en er was een uitgebreid programma vol lezingen, interventies, projecten en kunstwerken. Onderwerpen waren; 'Onze dagelijkse maaltijd', 'Ideaal wonen', 'Maakbare wereld' en 'De kunst van het samenleven'.

Aan de hand hiervan waren er presentaties, workshops, films en werken van o.a. Marina Abramovic, Thomas Bakker, Elena Beelaerts & Floris Tilanus, Ila Bêka & Louise Lemoine, Marjan Boot, Matthijs Bosman, Philip Eglin, Tracey Emin, Pim Hazewindus, Jeanne van Heeswijk, Marcel Hummelink, Ad de Jong, Marten Jongema, Dennis Kaspori, Frank Koolen, Sjaak Langenberg & Rosé de Beer, Joep van Lieshout (o.v.), Rudy J. Luijters, Tillman Meyer Faje, Quirine Racké & Helena Muskens, Pipilotti Rist, Ingeborg de Roode, Igor Roovers, De Rotte Herders, Martha Rosler, Silvia Russel, Bart Rutten, Sarah van Sonsbeeck, Studio Aandacht, transparadiso, Marcel Wanders (o.v.), Anique Weve, Louise Wijnberg en Het Wilde Westen. Maar ook eetwinkel Boerenjongens, IJburg TV, interieurwinkel Sevenlands, Timon Woongroep IJburg, UCee Radio perron IJburg en woongemeenschap Vrijburcht deden mee.

---

Nieuwsberichten

• Woensdag 25 maart 13.00-17.00: Kunstbus Noordje op Wielen
• Zaterdag 28 maart: De kunst van het samenleven
• Het Nieuwe Gezin. Een verslag van Anique Weve
• Verslag; The (un)making of IJburg
• Zaterdag 14 maart 15.00: Een 'maakbare' samenleving
• Hands-on Utopia
• Uitzicht op! Een nieuwe kijk op IJburg
• Zaterdag 7 maart 15.00: Ideaal Wonen
• 'Inbraak' op uitnodiging
• Start A New Art World, Model VII, Vendex Mekka - Ad de Jong
• Filmpje: Buurtkroket op IJburg door Tilmann Meyer Faje

sluiten

sluiten

---

Huisje, boompje, beestje. Op een mooie voorjaarsdag stond ik met mijn twee lieftallige assistenten Fleur & Sander voor de Albert Heijn mensen te interviewen. Het Stedelijk Museum en Het Blauwe Huis hadden me gevraagd mijn onderzoek over sociale verhoudingen, in dit geval met focus op familie en gezin, voort te zetten op IJburg. Zoals op eerdere locaties vormde ik hier een gezin van mensen die elkaar niet kennen, om samen een dag iets leuks te gaan doen. Dit om de romantische gedachte te onderzoeken dat niemand alleen hoeft te zijn en je altijd je eigen gezin vormt, in welke formatie dan ook. Daarbij probeer ik mensen een moment te geven om naar hun eigen familie te kijken. Op zoek naar mijn nieuwe familie ben ik de IJburgers eerst aan de tand gaan voelen met een enquête over wat hun beeld van een gezin is. Het gezin is hot op IJburg. Hoewel er van de 47 maar liefst 17 geïnterviewden niet op IJburg zelf woonden, waren dit vaak wel de oma’s en opa’s die op hun kleinkinderen pasten. Op het eiland springen we terug in de tijd en belanden in de jaren ’50, want nog steeds is de wijk in opbouw met hier en daar bouwputten, maar overal hoop voor de toekomst. Wat echt opviel is dat het beeld van een gezin hier heel klassiek is: een man, een vrouw en twee kinderen. Sommige ondervraagden noemden tevens een huisdier en een dak boven het hoofd als kenmerk. Vrijwel iedereen vond het gezin ontzettend belangrijk, voornamelijk gezellig, vol liefde en harmonie (de rest van de familie is minder belangrijk, zoals het echte West-Europeanen betaamt). Een beetje eng vond ik dit alles wel. Gelukkig zeiden 2 mensen nog dat het gezin ook kon bestaan uit twee mannen of twee vrouwen en een kind; als het maar mensen waren die gelukkig met elkaar samen leefden. Kortom, IJburg is een immer groeiende Vinex wijk, waar men nog lang en gelukkig leeft. Een wijk waar de bakfiets zegeviert. Een vrouw zei me: “als je geen bakfiets hebt hoor je er niet bij”. Even dacht ik, dat IJburg mij niet nodig had, want het is er klaarblijkelijk al een Utopia. Het gezin op IJburg is gelukkig niet geheel vlekkeloos. 70% van de ondervraagden is wel eens eenzaam, wat ik wel een mooi gegeven vind. Mijn oma vertelde me vaak: “Je komt alleen op de wereld en verlaat deze ook zo”. Het fascineert me hoe men in de tussentijd toch gezelschap opzoekt en niet alleen wil zijn. Gelukkig heeft iedere Utopia ook een donkere kant. Door een gezinssituatie te construeren met wildvreemden geeft mijn project inzicht in het leven van verschillende families. Hoe denken zij over hun eigen familie en over ‘familie’ in het algemeen? Twee weken na de mooie voorjaarsdag kwamen we op een zaterdag bijeen om met mijn ‘broer’ en ‘zus’ mijn ‘vaders’ 63e verjaardag te vieren. Mijn ‘kleine nichtje’ Lilay was ook van de partij: een beetje verlegen in het begin, maar uiteindelijk kwam ze los in de dierentuin. Vanwege het weer besloten we niet op IJburg te picknicken, maar naar Artis te rijden. Bij binnenkomst deden we Lilay in een karretje en moesten we natuurlijk ook op de foto bij de kamelen; net zo’n foto die bij mijn moeder thuis hangt. Hoewel de dierentuin ook een beetje nostalgisch en verdrietig aanvoelt, was het op de achtergrond van mijn oude herinneringen een fijne dag. Als jongste zus van mijn nieuwe familie, hoop ik dat ik niet al te lastig voor ze was. Als kunstenaar wilde ik een vertrouwde situatie scheppen, voor reflectie op de situatie thuis. Mijn nieuwe familieleden uitten zich in open verhalen. Hoe mijn vader jaren lang met zijn gezin bij zijn moeder woonde. Mijn zus bleek een zelfstandige vrouw met twee pracht kinderen, die echt voor het moederschap heeft gekozen en mijn broer ontpopte zich als familie mens. Terwijl de leeuwen hun voorjaarsgevoelens uitten en de pinguïns eten kregen, had ik ook dit keer het gevoel een echte band te hebben met mijn gecreëerde familie. Het was weer een cadeau om te zien dat je met vreemden in korte tijd toch echt een familie kan vormen. 'Het Nieuwe Gezin' is een project van Anique Weve in het kader van 'Hands-on Utopia'. Een project van Het Blauwe Huis i.s.m. 'De Bouwkeet on Tour' van Het Stedelijk Museum.